interview: Stephan De Prez
Mag ik je vragen jezelf voor te stellen?
Ik ben Kyara De Cuyper, ik ben 17 jaar, ik woon in Geraardsbergen en ik zit in mijn zesde jaar Verzorging.
Wanneer wist je dat je iets wou doen in de verzorging?
In mijn eerste middelbaar is dat gekomen, toen was er ook al veel te doen om een tekort in de verzorging. En dat interesseerde mij wel, mensen helpen.
Zijn je verwachtingen ingelost? Was het een goede keuze?
Absoluut.
In maart kwam de eerste corona-golf. Hoe was dat?
Eigenlijk, als de scholen in lockdown zijn gegaan zijn wij een paar dagen ervoor van onze stage gehaald, dus wij mochten niet meer gaan. die eerste golf hebben wij niet echt meegemaakt zo. Maar toen ik mijn weekendwerk deed in het Denderoord, was het echt wel moeilijk.
Nu zitten we in de tweede golf. Ervaar je dat anders?
De 2de golf is anders. We mogen nu wel op stage blijven gaan en ik doe meer weekendwerk. Je wordt er meer mee geconfronteerd want er worden meer mensen besmet. Je ziet dat mensen het moeilijk krijgen en er een beetje door zitten. Zeker omdat ze geen bezoek mogen krijgen. Zelfs al was het maar om kleren te brengen of zo, daar hadden ze toch iets aan. Daarna was het van op afstand. Nu niks meer. Dus komen ze wel naar ons toe. Maar wijzelf mogen ook geen animatie doen of op de kamers blijven. Alleen eten geven en wassen.
Jij hebt ook positief getest?
Ik heb ook positief getest. Maar ik ben niet ziek geweest, ik was wel vermoeid en had rugpijn.
Blijf je achter je keuze staan voor verzorgende?
Ik blijf kiezen om mensen te verzorgen, want daar ligt mijn hart. Da’s echt mijn ding. Zowel de verzorging als het contact met die mensen blijven me boeien; je krijgt echt veel waardering van die mensen terug, dat voel je. Het doet iets dat je hen iets kan geven.
De periode heeft mij ook sterker gemaakt. Je hebt al iets meegemaakt en dat merk je. Ik weet beter wat ik moet doen, je pikt de routine op en groeit. Je komt er gemotiveerder uit, je weet nog beter waarvoor je het doet. Je wil de mensen helpen, je maakt het verschil en dat zie je ook. Al is het een lach op het gezicht toveren.
Vind je dat de zorg beter gewaardeerd wordt nu?
Niet echt, ze spreken nog altijd dat wij een lagere sector zijn, en we zitten nog altijd met een groot tekort, en je merkt dat meer dan vroeger. Ik denk wel dat achteraf die waardering wel zal komen en dat wij daar als sector sterker gaan uitkomen. Het zal ons heel ons leven bij blijven.
Verwacht je ook een andere reflex van buiten de sector?
Vanuit de maatschappij verwacht ik niet zoveel respect, ze vinden dat het gewoon onze job is en dat wij dat maar moeten doen. Als ik dat allemaal op sociale media lees, dan slik je toch even. Bijvoorbeeld: als er bij ons geen bezoek meer binnen mocht, was het heel erg op facebook. Alsof wij daar iets konden aan doen. Dat was natuurlijk onze beslissing niet.
Zie je iets positiefs aan deze crisis?
Als er nog zo’n pandemie komt, zullen we er wel beter op voorbereid zijn en misschien kunnen we het dan een beetje meer tegenhouden. Dus dat kan iets positiefs zijn aan de crisis.
